Prima schrijver, Harry Turtledove. Ik had nog nooit van ‘m gehoord maar hij heeft blijkbaar een enorm oeuvre in verschillende genres en weet hij aan het doen is.
Dat blijkt in het boek met de weinig zeggende titel Alpha and omega: het zit technisch goed in elkaar. Daarmee bedoel ik voornamelijk dat de karakters boeiend zijn zonder dat hij vervalt in drama, dat ze wat te vertellen hebben zonder vervelend te worden en dat hij het verhaal lekker vlot door laat lopen. Harry kan goed schrappen.
Geen science fiction deze keer maar religious fiction – de oorzaak van het feit dat de bij een archeologische opgraving toevallig ontdekte Ark des Verbonds een halve meter boven de grond zweeft is “dat God het wil”. Geen antigrav, geen krachtveld. De wijze rabbi spreekt de wil van God niet tegen, ook als het zijn eigen eerdere bewering tegengaat.
De Amerikaanse jood Chaim en zijn oom Yithzak vinden een koe die perfect aan de bijbelse beschrijving voldoet voor de rituele slacht. Ondertussen is in Tel Aviv een aanslag met een vieze bom. De tekenen zijn daar en de profetie lijkt bewaarheid te worden.
Lijkt..?
Turtledove heeft genoeg onderzoek gedaan om zijn verhaal overtuigend over te brengen. Hij belicht het vanuit verschillende invalshoeken: de seculier; de jood; de moslim; de born-againchristen. In alle gevallen weet hij het het zo te brengen dat je je thuisvoelt in de groep die hij beschrijft.
Word je veel wijzer van dit boek? Niet echt. Maar het is vermakelijk en het is een goed voorbeeld van hoe belangrijk schrappen is voor een verhaal.
Een ambachtelijk werk waar je je geen buil aan kan vallen. Ik heb er in ieder geval veel plezier aan beleefd.