Het jaar is 2050. China en India hebben elkaar vernietigd met atoombommen en de bewoners zijn gevlucht naar het minder radioactieve gedeelte van de wereld. In Los Angeles wonen de vluchtelingen voornamelijk in gekraakte wolkenkrabbers – oude kantoorflats die leegstonden sinds vrijwel alle bedrijven virtueel zijn gaan werken.
Via hun EyePhones – een lichtgewicht vr-bril – hebben mensen toegang tot de Overlay, een augmented-realitylaag die alomtegenwoordig is en compleet volgestampt zit met commerciële advertenties, zoals het internet vandaag. Alleen de oudere generatie gebruikt internet nog; andere mensen gebruiken de Overlay. De Overlay heeft o.a. apps voor gezichtsherkenning, immersive a.r. en tagging, waarmee je commentaar mee kan geven aan iemand. Anderen kunnen jouw commentaar lezen en erop reageren. De politie heeft haar eigen soort EyePhones: PanOpt, waarin ze niet wordt lastiggevallen door reclame en meer kan en mag dan met de EyePhones van de burgers.
Rechercheur Terri Pastuzka van de LAPD krijgt opdracht de moord op een vluchteling te onderzoeken. Temidden van het gebruikelijke wantrouwen van het publiek en journalisten en haar persoonlijke problemen (door bezuinigingen mag ze geen overuren meer maken, waardoor ze gedwongen is om soms niet te werken, zoals in het weekend en ‘s avonds) probeert ze erachter te komen wat er gebeurd is.
De wereld die McPheeters beschrijft is bijzonder realistisch. Hij neemt de huidige stand van de technologie en trekt die door naar de nabije toekomst. In technologisch opzicht is dit boek volstrekt realistisch en zelfs plausibel. Sterker nog: ik denk dat hij met 2050 onderschat de curve onderschat.
De technologische sfeer en de manier waarop PanOpt (het allesziende politieapparaat) beschreven wordt en werkelijkheid soms niet van waan is te onderscheiden doet sterk denken aan de latere boeken van Philip K. Dick. Beiden dwingen je om na te denken over je aannames over de politie, de staat, de maatschappij en de rol van technologie daarin.
Sam McPheeters beschrijft met Exploded View een mogelijke toekomst en geeft ons daarmee handvatten erover na te denken. Hij doet dat in de vorm van een politieverhaal, met de nodige humor en zonder moralisme. Er zit genoeg actie in het boek maar de worldbuilding waarmee het begint, blijft tot eind op hetzelfde niveau. Je krijgt echt een goed beeld van deze versie van 2050.
Advies: lezen!