Ah, u bent een science-fictionliefhebber. Kapitein Vorkbaard becomplimenteert uw smaak.
Scifi kan je in een aantal categorieën indelen:
- Zachte scifi, die voornamelijk scifi heet omdat er dingen in voorkomen die in het echt niet kunnen.
- Harde scifi, waarin men rekening houdt met de natuurwetten.
Omwille van het verhaal vallen films meestal in de eerste categorie. Niks mis mee, maar minder geloofwaardig. Een gedetailleerder overzicht vind je hier: Grading SF for Realism.
Hier zijn verhaaltjes over boeken die ik gelezen heb, en hier is een lijst van schrijvers die het VORK-stempel hebben gekregen, in geen bijzondere volgorde:
- Larry Niven (al dan niet met Jerry Pournelle): spannend en humoristisch
- Greg Bear: realistische personages
- Gregory Benford: degelijke science
- Alastair Reynolds: erg origineel
- Charles Sheffield: grote ideeën voor de nabije toekomst
- Greg Egan: zeer plausibele fantasieën, ook leuk als je van wiskunde houdt (maar je hoeft er niet voor te kunnen rekenen)
- Charles Stross: laat je je verbazen hoeveel er nu al mogelijk is
- Kim Stanley Robinson: zeer realistische trilogie over de kolonisatie van Mars
- Stephen Baxter: enorme tijdspannes
- Poul Anderson: creatieve ideeën
- Joe Haldeman: snelle verhalen
- Vernor Vinge: grote verhalen doordrenkt van nieuwe ideeën
- Philip K. Dick: visionair
- Isaac Asimov: klassiek
- Ian Whates: erg grappig geschreven
Niven
Voor Larry Niven zou een aparte categorie moeten gelden. Clarkes derde wet luidt: ‘Elke technologie die geavanceerd genoeg is, is niet te onderscheiden van tovenarij.’ Niven draait dit om en zegt: ‘Alle tovenarij die vergaand genoeg beschreven is, is niet te onderscheiden van technologie.’ Niven kan hierdoor fantasy (lees: zeer zachte scifi) schrijven en het als scifi aan de man brengen. Waarmee ik niet wil zeggen dat Niven niet een van mijn favoriete schrijvers is. Hij heeft (soms in samenwerking met Jerry Pournelle) de fantastische Ringworld-serie geschreven, A mote in God’s eye, Footfall en een hele berg andere geweldige boeken.
De eerste wet van Clarke verschaft trouwens inzicht in waarom ook harde scifi kan putten uit een enorme bron, in tegenstelling tot erg gelimiteerd te worden door de vereiste van plausibiliteit: ‘Als een bejaarde wetenschapper met een goede reputatie stelt dat iets mogelijk is, heeft hij vrijwel altijd gelijk. Als hij zegt dat iets onmogelijk is, heeft hij hoogstwaarschijnlijk ongelijk.’ Ervaring leert ons dat wat niet onmogelijk is, mogelijk is.
Ik heb al jaren geen scifi meer gelezen. Welk boek raad je me aan?
Als je vroeger een liefhebber was van science-fictionboeken maar niet weet waar je tegenwoordig moet beginnen, probeer dan de Mars-trilogie (te beginnen met Red Mars) van Kim Stanley Robinson of als je van space-opera houdt A deepness in the sky van Vernor Vinge. Het is overigens ook de moeite waard om deze science-fictionklassiekers te lezen:
- David Gerrold: The man who folded himself (over tijdreisparadoxen)
- James E. Gunn: The listeners (heb je je ooit afgevraagd waar SETI vandaan komt?)
- James P. Hogan: Inherit the stars (als je graag zelf nadenkt en van puzzelen houdt)
En verder:
- Allround: A Deepness in the Sky door Vernor Vinge – een heel goed verhaal met actie, mysterie, lange-termijnsociologie en inventief gebruik van opkomende technologieën.
- Als je van wiskunde en virtualisatie (ja, VM-ware, Hyper-V, enz.) houdt: Diaspora door Greg Egan. Ook heel goed te lezen als je niet goed kan rekenen ;)
- Biotech: Darwin’s Radio door Greg Bear. Dit is een goed voorbeeld van diamantharde scifi: alles in dit verhaal is mogelijk en sommige technologieën en biologische ontdekkingen zijn na het uitkomen van het boek in 1999 verder bevestigd en uitgewerkt.
- Space opera in de stijl van Arthur C. Clarke: Roboteer, door Alex Lamb. Quote van mezelf: “Maar Roboteer heeft een hedendaags tempo (snel), humor, poetic justice en sympathieke karakters. De gebruikte tech is ook bij de tijd en het verhaal wordt netjes afgerond. Het vooral ook niet langer dan nodig. Dit alles zorgt ervoor dat Roboteer een zeer smakelijk tussenhapje vormt.”
Meer tips worden op verzoek gratis verstrekt.
Ha Vorkbaard,
Ik volg je al een hele tijd nu op Twitter, maar ik wist helemaal niet dat je zo’n leuke website hebt.
Je hebt me al eens prachtig geholpen met een vraag over SciFi, hopelijk kan je me met deze ook helpen.
Ik heb vroeger veel SF gelezen, mijn favorieten waren Clarke, Simak, Heinlein, Asimov, Vance, Frederic Brown en nog zo’n stel. De meesten werden uitgegeven bij Bruna als zwart beertje. Ik zag trouwens dat je bij James Gunn (die ik overigens niet ken) aangeeft dat daar SETI vandaan komt, maar ik ken nog een ander boek dat daar voor in aanmerking zou kunnen komen. Dat is uit 1961 meen ik. Ik ben de auteur even kwijt, maar omdat ik met vakantie ben, kan ik niet bij mijn boekenkast. Dat komt dus nog als ik terug ben.
De vraag waarmee je me een paar jaar geleden geholpen hebt, was over A deepness in the sky, je herkende de verhaallijn meteen aan de hand van mijn beschrijving. Nu heb ik nog een ander boek dat ik zo’n vijftien jaar geleden heb geleend uit de openbare bieb, maar ik heb stom genoeg niet de naam van d auteur genoteerd.
Ik weet wel dat het een vrouwelijk auteur was en volgens mij Canadees. In een SETI-achtig project worden radiosignalen van prachtig gezongen (religieus aandoende) muziek opgevangen van een planeet vier lichtjaar hier vandaan. Een Jezuïetenpater besluit om een expeditie op te zetten in een zoektocht naar het “goddelijke” volk dat die muziek maakt. Daartoe liften ze mee op een meteoor die met bijna de lichtsnelheid in de goede richting reist. Ze komen daar heelhuids aan en dan blijkt de werkelijkheid prozaïscher dan verwacht. Het is een planeet die bewoond wordt door twee intelligente rassen: een vleesetende soort en een vegetarische. De vleeseters buiten de vegetariërs uit en eten ze na gedane diensten zelfs op. Klinkt een beetje sullig zo, maar ik vond het wel een goed verhaal met een thema van goed en kwaad en toch niet paternalistisch. De pater valt zelfs van zijn geloof.
Hopelijk ken jij dit verhaal en weet je de naam van de schrijfster en/of de titel.
Groetjes,
Steven
Hoi Steven, bedankt voor je compliment :) Het is alweer een poosje geleden dat ik Gunn gelezen heb. Het is een dun boekje en ik kan je warm aanbevelen er een keer een uur of twee voor uit te trekken! Er komen zeer interessante kwesties aan bod. Of het echt Het Begin van SETI is, betwijfel ik. Maar lees het zelf.
Je vraag heb ik al op Twitter beantwoord. Voor de volledigheid geef ik het hier ook nog een keer. Het boek dat je bedoelt, is The Sparrow, door Mary Doria Russell.
Leestips blijven welkom!
Ik mis H.P. Lovecraft op je lijstje! Altijd lachen.
Dag Kapitein,
Wat dacht u van de Honor Harington serie van David Weber?
Aangenaam lezenswaardig.
Groet, André (KTZE b.d.)
En Vaughn Heppner? Schijft toch ook hele mooie boeken.