Silas is een geneticus die goed wordt betaald om een ‘wezen’ te ontwikkelen voor het onderdeel van de Olympische Spelen waarin genetische knutselwerken tegen elkaar vechten. Er is maar één regel: geen menselijk DNA. Zijn team gebruikt een intelligente supercomputer voor het design van hun gladiator. De opdracht: maak een wezen dat de andere deelnemers overleeft.
Je hebt Oscarwinnende actiefilms en je hebt het genre van Steven Seagal. De eerste categorie is een bijzondere culturele ervaring, de tweede gewoon lekker. Zo ook heb je boeken die Hugo’s en Nebula’s winnen en je hebt het genre van Ted Kosmatka.
Een goed boek voldoet aan een aantal voorwaarden: levendige karakters; een pakkend verhaal; het maakt een blijvende indruk op je; de spanning is goed verdeeld over het verhaal; mogelijk is er een diepere betekenis. En natuurlijk zijn er meer elementen; het geheel is meer dan de som der delen. Kosmatka mag werken aan zijn karakters en de diepgang van zijn boeken maar ze zijn allerminst vervelend om te lezen.
Dit is het derde boek dat ik van hem lees en de derde page turner. Zijn boeken behandelen vaak technologisch-ethische thema’s (hoe gaan we om met een bepaalde technologie) en omdat hij de cutting edge van technologie volgt, zijn ze zeer relevant.
Technologisch-maatschappelijke thema’s, goed opgebouwde spanning en de rest is eigenlijk meer een middel voor het doel. Geen fantastisch en wereldschokkend werk maar wel bijzonder onderhoudend om te lezen. En wat ik persoonlijk ook altijd aardig vind: het begint met harde scifi en wordt naarmate het verhaal vordert letterlijk steeds fantastischer, iets dat bijvoorbeeld A.C. Clarke ook vaak deed. Je neemt de huidige technologische situatie, trekt die door naar de toekomst waarin deze nog redelijk goed te overzien is en begint dan met speculatie. Geen magie, geen unobtanium maar echt speculatie die ergens op is gebaseerd, alleen worden je uitgangspunten natuurlijk steeds minder zeker.
Er zijn verschillende aanvliegroutes voor zo’n verhaal en ik zie de low-budget films al voor me maar Ted Kosmatka weet het goed te brengen en het verhaal is pakkend, verrassend, spannend en goed doordacht. Ja: plot holes, plot devices, clichés maar fantastische actie met een goed thema.
Advies: gewoon doen!