Het verhaal wordt verteld door een kunstmatige intelligentie geïnstalleerd in een landingsvoertuig. Deze AI is de opzichter van de bergingswerkzaamheden die de drie mensen erin zullen gaan uitvoeren op de planeet Urmagon Beta.
Het eerste stuk is een karakterschets van de drie bemanningsleden: eigenlijk mensen die tegen wil en dank, met beloftes van hoge salarissen, te gevaarlijk werk moeten doen en er eigenlijk niet tegen opgewassen zijn. De AI vertelt tussen de bedrijven door ook over toen hij zelf nog mens was, voordat hij zijn leven aan een bedrijf verkocht.
Bij het werk komen ze een ander soort mensen tegen: Mercers, een soort Borg met kwade intenties. Buiten de Mercers ligt er echter meer op de loer.
Het verhaal komt langzaam op gang, maar er is wel progressie – er gebeuren dingen. De lezer krijgt poëzie en Boeddhistische ideeën voorgeschoteld, die in eerste instantie niet veel bij lijken te dragen. De ontwikkelingen in het verhaal had ik niet verwacht, en het einde maakt het allemaal de moeite waard.
Advies: lezen als je meer om ideeën dan om actie geeft.